1113 Gün

Önce;

Sızlayan burnumu mu, delik deşik yüreğimi mi, gözlerimden genizime akan kimsenin görmediği nehiri mi ?
Önce ;
Boynu bükük sevdiğini mi, yetim kalan bahçeni mi, sensiz solan çiçeklerini mi ?
Önce ;
Vefasız akrabalarını mı , koşulsuz sevdiğin dostlarını mı , sırtımı mı ?
Hangisini anlatayım sana ?
Hangisinden başlayayım ?
Neresinden tutayım sensizliğin  ?
Neresine tutunayım yokluğunun ?
1113 gün 26.712 saat ve daha da
Katlanarak çoğalacak biliyorum…
Kulaklarımda ki uğultu…
Gözlerimde ki hüzün …
İçimde ki özlem …
Kalbimde ki boşluk …
                 16.04.2022 / Kızın

Doğum Günü

Hani derler ya”zaman ilactir”; en büyük yalan… Haberinle vurdular ilk ; konuşamadım. Kalbim küle döndü birden ; anlayamadim. Bu acı , kabus gibi çöktü ömrüme ;  Hayatın tüm renkleri soldu ; kavrayamadım. Akreple yelkovan ‘o an’ oldu kördüğüm. Sen gittin ya !  Anılarım talan , günlerim toz duman, Her sabah kör karanlık , her gece yerle yeksan. Yokluğunla boğulup ; sensizliğe gömüldüm. Oysa ; bu gün senin doğum günün ; Ey uğruna öldüğüm !!! 17.06.2019 / nldm

Korunmanız Dilegiyle

Acılı bir aileye taziye için gittiğiniz de lütfen allah sabır versin, allah kalanlara ömür versin gibi cumleler kullanın ve lütfen gezmeye gitmiş gibi ilgi göstermelerini sizin yanınızda normal bir misafirlikmis gibi oturup sohbet etmelerini beklemeyin… Belki yaninizda ağlamak istemiyordur… Belki konuştuğunuz şeylere katlanamiyordur…Belki tüm tahammülünü acısını bastırmak için kullanıyordur… Hatta sizi kırmamak için susuyor bile olabilir… Mümkünse  davranışları için yorum yapmayın,yargılamayın ve ardından iki karis suratla karsiladi yanimizda durmadi diye dedikodu yapmayın… hersey herkesin kulagina bir sekilde ulasir… yaptiginiz ayiptır, günahtır ve taziyenizin hiç bir anlamı kalmaz… Başına gelmeyen anlayamaz çünkü bu acının malesef ki tarifi yok… ve lütfen bu yazdıklarımı üzerinize alınmayın ; alınması gerekenler listemde yoklar… kaldı ki bu tarz davrananlar anlatsan da destan da yazsan anlamaz zaten… Kibir ne menem bir hastalıktır. Korunmanız dileğiyle… 17.05.2019 / 02.53 / nldm

YOKSUN

Daha ilkokula bile gitmiyordum , küçük balıkları sertmeden çıkartıp dereye geri attığımızda ve yılanı kuyruğundan yakalayıp korkma diye ilk elime tutusturdugunda… Anneannemi ; kaşla göz arasinda uyutup kacardim, o minicik dükkana.Kapkara bir kopek vardi pasajda korktugumu anladiginda ayakkabimin uzerine kesme şeker koyup “bak izle, sen onu seversen o da seni sever asla zarar vermez” diyerek beni alistirdiginda. Sonraları hep cebimde bir kesme şekerle kaçtım ananemden senin yanına… Ve sonra ne zaman yavru bir köpek ya da kedi görsem kucaklayıp getirirdim eve gece yıkar severdik birlikte ve sabah annesi gelip aldı derdin bana… Üzülürdüm gitti diye ama karşı tarafın yerine kendimi koymayı öyle öğrettin bana… Çünkü “onun adına sevin” derdin annesi babası ile birlikte şu anda “… Biraz daha büyüdüm ve bir pinokyo bisikletim oldu sonunda , ilk gün o ilk heyecanla frenleri bir türlü sıkamadığım sertlikte olan yeni bisikletimle kırantilara dalınca  ” yeni bisikletim ama bisikletim mahvoldu ” diye üzerimdeki onlarca dikeni görmeden aglarken ben ; canın maldan daha kıymetli olduğunu şefkatinle öğrettin bana … Küçücük balkonuna envai çeşit çiçek sığdırıp onlarla ilgilenmeni izlerdim kıza kıza,  benden daha çok seviyorsun onları derdim de ” dilleri yok elleri yok dertlerini anlatmak için ilgilen sev konuş onlarla küserlerse yaprakları eğilir barışmak icin bir bardak su ver sakın küstürme” diye tembihlerdin bana…Kızdığın zamanlarda oldu bana ya da benim seni senden bile sakınmak korumak istediğim zamanlarda kızdığım çok oldu ama küçüktüm …Büyüdüm elbet…Hem de ne büyümek…Hem de 30 gün önce…. Hem de kırk dakika icinde….İçimden eksilenlerin tarifi yok , izahı yok , bu hali anlatacak dünya üzerinde bir kelime bile yok… Yolum talan , coğrafyam toz duman…  Ama en zoruda sen yoksun….Ben hala buldugum kedi köpeği taşıyıp beslerim…Ama en zoruda sen yoksun…Bahçeni, çiçeklerini budar, sular, bakarım… Ama en zoruda sen yoksun…Hep şımarık, haşarı,huysuz, Sarıca Arı’nım, Kitap Kurdu’num senin…Ve en zoruda sen yoksun…Senin için nefes alıp senin için yaşayacağımSöz yarım bıraktığın her şeyi tamamlayacagim.Ve başardığım gün yanina gelip; hepsini yaptım babam die anlatacağım…Ama sen yoksun… 16/05/2019 – 02.28 / nldm

10.Gün

Bu gün onuncu gün babam ; kimine çok çabuk geçiyor zaman , kimineyse hiç geçmiyor inan… Zaman geçtikçe azalır diyorlar bu acıya , ama azalmıyor artıyor her an… İnsan eksikliği düzelir mi hiç ? Yokluğunun süresi ne kadar artiyorsa bir o kadar artıyor içimdeki yangın, sen yoksun artık  coğrafyam talan,  yüreğim toz duman… Her gün sabah açmış mı diye gidip baktığın tomurcuk açtı bu gün ama sen yoksun , susamış dediğin bahçeni suladım kana kana ama sen yine yoksun , tomurcukta olan tüm güllerin açıyor yavaş yavaş ama sen yine yoksun , onur ocağı yaptı sen yine yoksun , elinin değmediği hiç bir şey yok bu yerde , ama o ellerin de yok artık , sesin yok , kokun yok , tenin yok , en çok da sarılıp seni kocaman opememek acıtıyor icimi…Yazdığın tüm mesajları ezbere bildiğim halde her gece baştan okuyorum. Bana yazdığın en Son mesaj seni seviyorum , sanki içine doğmuş gibi ; baktıkça daha çok içim açıyor. Keşke gribim demeden öpseydim seni….Seni ne kadar çok sevdigimi biliyorsun değil mi ? Gel gör arada bir bahçeni bizi , çiçeklerin, kedilerin, köpeklerin,  hepsi hersey bıraktığın gibi , hatta ilaç kutun bile koyduğun yerde ama sen yoksun….. Evet artık iki kişilik nefes alıyorum ama ; aldigim o nefesi sensiz ben ne yapacağımı inan ki şu an hiç bilmiyorum… 

Gözün Arkada Kalmasın Hic

Gözün arkada kalmasin hiç… İnandıkların , inandiklarimdir…Sözün artık benim sözüm…Sevdiklerin , sevdiklerimdir…Yolun artık benim yolum…Sana söz ki ; Alamadigin her nefesi ben iki kişilik alacağım…Bana böyle güzel bir baba olduğun için , İnsani değerler ile büyüttüğün,  hakkı ve adaleti gösterdiğin için, doğaya aşık bir insan olarak büyüttüğün, hayvanları sevmeyi, doğaya saygı duymayı ve dünya ile birlik olduğumuzu bir olduğumuzu kendi hayatında yasatarak bana gösterdiğin, merhametin,  vicdanın , iyi niyetin , doğruluğun, dürüstlüğün,  adaletin için,   herkezin sevgiyle andığı bir baba olarak bana böyle  bir miras bıraktığın için, ve en cok da hayatimin en guzel yani , kalbimin en sicak köşesi , aldigim her nefes seninle olduğu için, koşulsuz sevgiyi tattirdigin için sana sonsuz teşekkür ederim… Yaşarken hep seninle grur duydum, seni hep gıptayla izledim, takip ettim, seni üzünlülerden  koruyabilmek için yeri geldi seni senden bile sakınmak istedim…Her defasında evimize getirmeyi başardım seni , ama bu kez getiremedim.Allahın sevdiği kulu diyorlar şu an senin icin, sanırım öyle… Dilerim yaptığın tüm güzellikler için (ben yanina gelene kadar ) melekler sarıp sarmalar seni….Bense ;Sana veda etmiyorum….İnanıyorum ki ; bu dünyaya gözlerimi kapattigimda yine seni bulacağım yanımda… Ama o zamana kadar hiç yılmadan bana ogrettiklerin ile yaşayıp , her nefesimi iki kişilik alacağım… 16.04.2019 / 05.45 / nldm

Ol…

​Ol …

Dahil ol,

Anlamaya dahil ol,

Sevmeye dahil ol, 

Yaşamaya dahil ol,

Ol…

Dahil ol…

İzleyerek anlamaya dahil ol,

Dinleyerek sevmeye dahil ol,

Üreterek yaşamaya dahil ol,

Ol…

Dahil ol…

Hayvanları izleyerek anlamaya dahil ol,

İnsanları dinleyerek sevmeye dahil ol,

Tükettiğini üreterek yaşamaya dahil ol…

Yeter ki uyan iyiliklere dahil ol… / nldm 

Araf

​Keşke hiç olmasaydı ve iyi ki oldu  ikileminin arasında araftayim ben… Mutluluk yaşadıklarımızın sonucu değil, yaşarken onlara yüklediğimiz anlamdaymış meğer, ama bunu farketmek bile yetmiyor bazen duygulara tercüman olmaya…

Ve aslında kendi kendine de kaybolmuyor hiç bir şey, ‘nasılsa burada’ diyerek kaybolmasına izin vermedikten sonra…

Ne bir eksik, ne bir fazla varolanı hislerinle harmanlayıp dillendirmedikten sonra ne fayda…

Ne söylenmemiş sözler duymaya meraklı kalbim, ne de yeniden cümleler kurmaya yetiyor bildiklerim…

Satır aralarını okuyabilen ve sustuklarımı anlayabilen varsa kök salsın ömrüme diyeceğim ama…

Hayat ne uzun kelime…

Ve aslında tek bir cümle ; herşey tükenen bir kaleme tükenmez dedikleri kadar yalan…/ 16.08.2016